De beweeg-maand is voorbij. Wegens succes (en vooral wegens ‘agenda-technische’ redenen zoals dat zo mooi heet) was de maand met een maand verlengd, dus eigenlijk waren het twee maanden. En dat was eigenlijk wel heel fijn, vond ik!
Wat wilde ik doen tijdens de beweegmaand?
Heel simpel: in de beweeg-maand zou ik dagelijks minimaal 2 uur bewegen. Dat kon vanalles zijn, wandelen, fietsen, dansen, springen, als het maar zelfstandige beweging was (autorijden viel daar dus niet onder, voor de duidelijkheid). Drie keer per week moest ik een half uur high impact oefeningen doen, waarvoor ik de BBG guide van Kayla Itsines gebruikte. Dat half uur hoorde gewoon bij de 2 uur beweging, dus dat was niet extra.
Wat heb ik daadwerkelijk gedaan tijdens de beweegmaand?
Pretty much wat ik had bedacht te doen. Om mijn beweegtijden bij te kunnen houden gebruikte ik de google fit-app die standaard op mijn telefoon zit. Als je je mobiel bij je hebt, bijvoorbeeld in broekzak of tas aan het stuur, houdt hij bij wat je aan het doen bent. Wat hij niet (goed) bijhoudt kan je zelf invoeren of bewerken. Ik stelde het beweegdoel op 120 minuten en bij doelbereik werd ik feestelijk gefeliciteerd door de app. Dat vond ik iedere keer weer een leuk moment, hoera! 🙂 🙂 🙂 Mijn vriend, die trouwens ook alle maanden ‘afzien van’ heeft doorlopen (vaak met minder gezucht en gesteun dan ikzelf) had ook het doel zo ingesteld op zijn app, en vanaf dag 1 van de beweegmaand veranderde onze begroeting van ‘Hoi lief, hoe is het?’ in ‘Hoi lief, hoeveel heb jij al bewogen?’. Dan vergeleken we de resultaten in onze beweeg-apps en bedachten we of we die avond ‘dus’ nog ‘moesten’ bewegen of niet. Als één van beide halverwege de dag de 2 uur al had bereikt, appte die met een grijns een screenshot naar de ander ‘haha, lekker puh!’. Grrrrrrr!
De meeste uren beweging zijn vervuld door wandelen. Urenlange wandelingen door de straten en parken van Amsterdam en ook door bossen en over het strand. Een paar keer was het nog best haasten om voor 0.00 uur de twee uur beweging te halen. Soms in de hitte, soms in de regen. Iedere keer vond ik het leuk, ook tijdens voornoemde regen -lekker onder de paraplu- of als ik vooraf eigenlijk liever relaxed op de bank wilde gaan ‘hangen’. Iedere keer merkte ik na een paar minuten dat ik blij was dat ik was gaan wandelen, en iedere keer voelde ik me naderhand fitter/’frisser in mijn hoofd’ dan vooraf. De tweede beweegactie op de ranglijst was fietsen. Op dagen dat ik op kantoor werk fiets ik sowieso al een uur per dag (ongeveer 3 keer in de week) en daarnaast pak ik in de stad voor langere afstanden liever de fiets dan de tram, en afgelopen twee beweegmaanden nog vaker dan anders. Zelfs toen mijn lief en ik een nieuwe bank wilden kopen stapten we op de fiets naar Zuid-Oost, een ritje dat we normaal met de auto zouden hebben gedaan, maar wat op de fiets eigenlijk ook hartstikke leuk is (en volgens google maps maar 35 minuten als je de goede route kiest)! De zon scheen die dag, dat moet ik er wel bij vertellen. Ik had me vast niet in een regenpak gehesen als het water uit de hemel plensde…., maar dat terzijde..
Naast het ‘gewone bewegen’ heb ik dus ook 3 keer per week een half uur high-impact oefeningen gedaan. Vanochtend nog trouwens…. dit was mijn schema van vandaag:
En dit is de before and after foto, met een frisse fruitige Fardoe vooraf en een bezwete uitgeputte versie van mezelf -met nat washandje op mijn hoofd- naderhand (de echte full-body before & after foto’s laat ik hier buiten beschouwing ;-)):
Na een vakantie van 2 weken ben ik afgelopen woensdag weer begonnen met high-impact. Spierpijn!!!!! Dat had ik de eerste weken dat ik begon met Kayla’s schema ook, daarna niet meer dagelijks, maar nu is het ten volle terug. Lachen, opstaan, lopen…. aan alles voel ik hoe hard ik deze week gesport heb. Poeh…!!! Ik hoop maar dat ik niet te veel hoef te lachen vandaag, haha!! Maar hé: spierpijn is fijn!!
Het grappige aan de high-impact trainingen vind ik dat ik het tijdens de oefeningen soms ECHT bijna NIET vol te houden vind, zo zwaar!!! Maar 2 seconden na de oefening voel je dat lichamelijk al niet meer. Dan vind ik dat ik mezelf aanstelde en doe ik de oefening daarna des te harder en zwaarder, waarbij exact hetzelfde verschijnsel optreedt. Dat maakt het een soort psychologische beproeving. Het grappige is dat ik echt zin kan hebben in het sporten, terwijl ik er tegelijkertijd enorm tegen op zie als ik de oefeningen vooraf bekijk. Maar het gevoel als ik het half uur weer heb volbracht is echt fijn! Iets wat ik nooit had geloofd als ik het niet zelf had ervaren…! Ik schaam me zelfs bijna om dit op te schrijven, omdat ik weet hoe ik eerder dit soort verhaaltjes als ‘onzin’ afdeed. Maar… daar kom ik dus volkomen op terug.
Ik zou trouwens ook op vakantie high-impact doen, had ik vooraf bedacht. Dus gewapend met mijn springtouw, sportschoenen en sportkleren begon ik de reis. Ik zou de stoelkussens als sportmatje gebruiken en de rand van de camper als bankje voor de triceps-dips. Ik stond in alle hevigheid klaar om te beginnen..!!! Maar…… ik heb het al verklapt. Daar kwam dus niets van. Het springtouw heb ik wel vaak in mijn handen gehad, want die zat in de boekentas, en daar pakte ik regelmatig een boek of tijdschrift uit. En daarna legde ik het springtouw weer keurig terug 🙂 De hitte (rond de 30 graden), de best zware bergwandelingen die we maakten, iedere dag ruim meer dan twee uur bewegen en vooral ook: het openbare naast het campertje sporten terwijl de buren met een biertje in de hand vanuit hun luie stoel je gepuf en gehijg gade slaan… nee…. die combinatie vond ik uiteindelijk toch niet zo geslaagd!! Dus die twee weken heb ik even vrij genomen van mijn high-impact.
Verder zijn mijn spijbeldagen op 1,5 hand te tellen. Twee keer was ik ziek/zwak/misselijk, één keer regende het de hele dag en vond ik dat ik een 100% relaxdag had verdiend (met als reden dat ik de rest van die week dagelijks ruim meer dan twee uur had bewogen), twee spijbeldagen waren vakantie-reisdagen op de snelweg en één keer was ik ergens op bezoek waar het bewegen totaal niet handig in te passen was (wat ik heel onbevredigend vond). Wel weet ik zeker dat mijn gemiddelde beweging op ruim meer dan twee uur per dag uitgekomen is. Ik ben tevreden, missie geslaagd!
Opmerkelijk
Dat ik me echt fitter zou gaan voelen in deze maanden had ik trouwens niet verwacht! Mijn conditie was namelijk al prima! Ik wandelde al veel. Als het even kan laat ik de fiets sowieso staan en wandel ik naar mijn doel, en voor langere routes pak ik liever de fiets dan de tram. Dus heel eerlijk verwachte ik dat ik de twee uren beweging per dag vrij ongemerkt zou halen en dat ik niet al te veel verschil zou merken. Maar kennelijk had ik mezelf rijker gerekend dan ik was en ik ben blij dat ik dat ontdekt heb!
Oja, en dus opmerkelijk hoe leuk ik dat high-impact dus eigenlijk vind, terwijl ik het tegelijk min of meer haat. Mooie strijd lever ik met mezelf.
Ook opvallend: ik heb al vele sportabonnementen laten verlopen…. iedere keer nam ik enthousiast een abonnement en was ik ‘blij met de stok achter de deur’ dat het al betaald was en ik ‘dus wel moest sporten’. Dat werkte natuurlijk nooit langer dan een paar maanden….., ik vond het nooit écht leuk. Nu heb ik nergens een abonnement en verheug ik me bijna op mijn sportsessies in huis (terwijl ik ze dus ook haat)!! Meer dan een matje en gewichten blijk ik niet nodig te hebben, de salontafel fungeert als bankje voor de tricep-dips, de hocker als bankje voor step-ups, en bij komende oefeningen zal ik vast nieuwe alternatieve middelen in huis ontdekken. Het is makkelijk in te plannen en ik blijk geen stok achter de deur nodig te hebben 🙂 Hoera! Eindelijk een effectieve manier gevonden!
Wat verwacht ik te blijven doen?
Veel bewegen sowieso. Het doel op de google fit-app is nu van 120 minuten naar 90 minuten, 1,5 uur per dag vind ik een prima doel. Ik zal ook de moeite doen om aan de 1,5 uur te komen als het nog niet gelukt is, door extra wandelingetjes etcetera. Twee uur zal ik ook nog vaak genoeg halen, maar vind ik niet nodig om altijd iedere dag te doen. Daarnaast blijft ik doorgaan met het schema van Kayla Itsines. Ik ben nu aan het einde van week 4 (dat zijn in totaal 8 weken, want ik heb ook de 4 weken pre-training gedaan) en het schema dat ik heb gaat tot/met week 12. Daarna verwacht ik het hele schema nog een keer te doen (en dan minder stuntelig), en daarna wellicht door naar haar volgende boek: week 13 tot 24. Maar hé… dat boek is wel echt voor gevorderden, dus dat zie ik tegen die tijd wel weer 🙂 !!
En waarvan ben ik blij dat het afgelopen is?
Het nadeel aan de beweegmaand was dat ik significant minder tijd over had voor andere dingen, zoals het bijhouden van mijn blog. Daar verwacht ik nu weer meer tijd voor te hebben. Verder niets eigenlijk.
What’s next? De nieuwe uitdaging!
Ik ga nog niet alles verklappen, maar de nieuwe uitdaging heeft te maken met calorie-inname en calorie-verbranding. Hoe breng je dit in evenwicht? Eerst wil ik uitzoeken wat ik eigenlijk op een doorsnee dag binnenkrijg en wat ik op diezelfde dag verbrand. Daarna wil ik kijken waar ik dit aan kan passen om het in goede verhoudingen te brengen (als het dat niet is). Het zoeken naar een goede manier om de calorieën te tellen lijkt me trouwens al een hele uitdaging! Zowel het ‘meten’ van de binnengekregen calorieën als van de calorieën die je op een dag ‘verbrandt’. Wie hiervoor een goede methode weet vraag ik van harte te reageren…..
Afgezien van 