Een goede voorbereiding is het halve werk….

Ik ben niet altijd een ster in goede voorbereidingen, want impulsieve acties vind ik ook zo fijn, en impulsieve acties zijn nu eenmaal niet goed voor te bereiden. Bovendien heb ik het meestal druk met 20 dingen tegelijkertijd, en, heel gek, dan heb ik de voorbereiding in mijn hoofd -tussen de bedrijven door- wel tot in de puntjes uitgedacht, maar dan blijft de uitvoering ergens hangen tussen droom en daad. Goedbedoeld, dat wel. Maar niet altijd even handig. Anyway: deze keer is alles anders. Op deze regenachtige zondagavond ben ik in mijn nopjes en bijna trots op mezelf. Laat de voorspelde hitte van komende week maar komen want ik ben megagoed gewapend! Al een week geleden kocht ik namelijk fleurig gekleurde ijsco-sticks. Roze, rood, oranje en groen. De verpakking belooft dat ze smaken naar fruit, verder zijn ze biologisch en bevatten geen suiker! 🙂 En dit is niet alles: ze zitten zelfs al in de vriezer!! Bevroren en al liggen ze, net als ik, te popelen tot de zomer begint. Jippie!! (Nu nog hopen dat ze lekker smaken!)

Start-up voor een innovatief alternatief gevraagd!

In navolging van ons buurland (de zee even daargelaten) Engeland, kan ook Nederland in de nabije toekomst rekenen op minder zoet frisdrank is te lezen in dit bericht op nu.nl. Zoals ik al schreef in mijn eerdere blogpost ‘Betutteling of redding der Britten?’ zijn in Engeland recent de regels met betrekking tot toevoeging van suiker aan consumptieproducten behoorlijk aangescherpt met daarbij dreiging van boetes wanneer de nieuwe regels niet nageleefd worden. Deze keuze is voornamelijk gemaakt uit gezondheidsoverwegingen, vooral in een poging de enorme obesitas-epidemie onder de knie te krijgen. Ook de kosten voor de gezondheidszorg zullen op de achtergrond een rol hebben gespeeld, denkt mijn sceptische hoofd daar in een volzin achteraan. Maargoed, dat zij zo.

Nu is Nederland aan de beurt. Ook in ons kikkerland worden de frisdranken de komende jaren minder zoet. De voedingsindustrie heeft vorig jaar januari aan Minister Schippers (Volksgezondheid) beloofd om verzadigde vetten, zout en suiker en daarmee het aantal calorieën in producten naar beneden te brengen. De brancheorganisatie Frisdrank, Waters en Sappen (FWS) heeft daarom het plan bedacht minder suiker aan de producten toe te voegen, waardoor deze minder calorierijk worden. Minder consumptie van zout, suiker en vet zou de gezondheidsschade helpen verminderen en de uitgaven aan zorg drukken. (zie hier het akkoord dat de brancheorganisaties van fabrikanten, supermarkten en horeca- en cateringbedrijven hiertoe tekenden) Qua bijvoorbeeld obesitas en tandbederf (wat in vergevorderde vorm ook gezondheidsproblemen in de rest van het lichaam kan opleveren) lijkt dit me zeker een goed idee. Maar… in de voorsgestelde uitwerking door de FWS blijkt dat er in plaats van suiker wel meer chemische suikervervangers toegevoegd worden. Om de frisdranken toch zoet te laten smaken. Want daar houden de mensen zo van, is de ervaring, en de branche wil natuurlijk wel graag veel van hun minder-zoete producten verkopen. (Gelukkig wordt er ook gezocht naar natuurlijke zoete alternatieven.)

Van de chemische zoetstoffen is nog niet voldoende bekend wat de lange termijn gevolgen zijn voor lichaam en geest. Er zijn bijvoorbeeld een hoop (spook?)verhalen over kankerverwekkende eigenschappen van een aantal van deze stoffen. Ook zijn er onderzoeken die aantonen dat het lichaam qua vetopslag net zo reageert op chemische suikervervangers als op suikers, waardoor je er dus wel van kan aankomen ondanks dat er minder calorieën in zitten. Andere onderzoeken spreken dat weer tegen. De bloedsuikerspiegel lijkt niet echt aangedaan door de (meeste) chemische suikervervangers, en dat is al een fijn ding. Wel kan je er hoofdpijn en diarree van krijgen. En bovendien: de stoffen zijn het resultaat van chemische bewerkingen, niet natuurlijk of lichaamseigen. Niet afbreekbaar of bruikbaar voor je lichaam. Je lichaam heeft er zeg maar niets aan. En als je pech hebt nog veel minder dan niets, als blijkt dat de langere termijneffecten (vooral bij een hoger gebruik) allesbehalve prettig zijn voor de gezondheid. Maar dat terzijde.

Ik vraag mij ondertussen vooral af wat de consument gaat vinden van het minder zoete frisdrank. Daar zijn nog geen gegevens over natuurlijk. Wat we wel weten is dat Nederlanders er naar neigen steeds meer water te drinken en daarvoor in de plaats minder frisdrank tot zich nemen. Deze ontwikkeling komt voort uit het gevoel gezond bezig te zijn door meer water te drinken, blijkt uit onderzoek dat TNS NIPO in 2014 uitvoerde onder 1000 respondenten en in opdracht van SPA. Uit onderzoek van het RIVM (Voedselconsumptiepeiling 2007-2010) blijkt echter dat  vooral mensen met overgewicht en obesitas meer water drinken dan mensen met gezond gewicht. (Hieraan kan natuurlijk vanalles ten grondslag liggen, bijvoorbeeld sociaal wenselijke antwoorden, zichzelf voor de gek houden en/of compensatiegedrag: een flink glas water na een snaaipartij. Dit lag echter buiten de scope van het onderzoek) Uit dezelfde voedselconsumptiepeiling blijkt dat frisdrank in Nederland op de tweede plek staat in de consumptieranglijst van alcoholvrije dranken. Koffie staat op de eerste plek. En tegelijkertijd staat de frisdrankmarkt in Nederland de laatste jaren dus toch onder druk, vanwege een hogere waterconsumptie. Mijn conclusie is: er ontstaat kennelijk langzamerhand een groeiende behoefte aan ‘iets anders’ dan die bekende frisdranken, en water is momenteel dat ‘iets andere product’ zo lijkt het. Ik ben nu al benieuwd of water in de volgende peiling de frisdranken van de 2e plek zal verstoten! Of.. misschien (en dat hoop ik) geldt hier het spreekwoord “Waar twee honden vechten om een been, gaat een derde er mee heen?”

Het plan: Waarom niet gewoon de meeste Frisdranken schrappen?? En iets nieuws ontwikkelen, iets wat uiteraard lekker is en ook nog eens neutraal/gezond is voor de mensheid (in ieder geval niet ongezond). Naast de gewone blikjes en flessen is er dan natuurlijk ook ruimte voor nieuwe vormen! Wat dacht je van een gezellig infuus naast je bank? Drinken in vaste vorm. Of een anaal ampul? (je leest het: ik ben daar niet creatief genoeg voor). Nouja, zo heeft iedereen zijn voorkeur. Maar gewoon iets nieuws, lekkers, gezonds, iets waar iedereen van kan genieten. Iets wat dus ook niet te duur is. En ook niet slecht voor het milieu. Goed idee toch!? De vraag is: Zijn er genoeg knappe creatieve innovatieve koppen op deze wereld om hier een goede start-up van te maken? Bijvoorbeeld in de vorm van een grote wereldwijde start-up wedstrijd waarin verschillende ideeën uiteindelijk hun weg naar de consument kunnen halen. Waardoor op termijn iedereen een drankje naar zijn smaakt heeft, iedereen gezonder, dunner, blijer is. Er minder kosten zijn, waardoor er dus weer meer geld naar goede doelen kan?! En natuurlijk de medewerkers van deze nieuwe frisdrankaanbieders humaan en netjes behandeld worden.. 

Klinkt ideaal toch!?

ps: van mij hoeft het net niet zo innovatief als dit initiatief uit India: In India kwam in 2009 frisdrank op basis van koeienurine op de markt gebracht…. het drankje zou fris smaken en niet naar koeienurine ruiken. Brrrr……

Goede voornemens!?!

Zo…na een vakantie&festival-tussenstop ben ik weer te vinden op mijn blog en zal ik jullie voeden met gezonde en minder gezonde weetjes & ervaringen. (En alles wat zich daar tussen in begeeft). Ik kreeg zojuist bijgevoegde plaatje opgestuurd, afkomstig van http://www.ingevanhaselen.nl. Een Gezonder Leven, dat wil toch iedereen?!! En dit rijtje ziet er redelijk simpel uit, voor iedereen binnen handbereik, hoera!! Ik ga meteen de verschillende tips even toetsen voor mezelf.

1. Minder vlees – Meer groente:

Oei….daar ga ik al. Na 18 jaren vleesloos door het leven te zijn gegaan eet ik sinds november weer vlees. And I Love It!! …. Ik lust de biefstuk (bijna) rauw!! Hmmm. Ik geloof niet dat ik blijer of gezonder zou worden als ik nu weer zou stoppen met vlees. Sterker nog: door vegetariër te zijn had ik eens in de zoveel tijd een enorm gebrek aan vitamine B12 en/of vitamine D en/of ijzer. Dat merkte ik meestal pas als ik al een tijdje moe, lusteloos of somber was. En dan kreeg ik na bloedprikken en vaststellen van het tekort weer een tijdje injecties B12 in mijn bil, of spuitjes vitamine D (die mocht ik zelf in mijn mond spuiten), of ijzerpillen. Waarna ik me na een tijdje weer prima voelde. De laatste keer stroomde de spreekwoordelijke emmer echter over en besloot ik dat er iets moest veranderen. In combinatie met het feit dat ik te horen kreeg niet alleen allergisch te zijn voor huidcontact met nikkel (dat weet ik al zolang ik me kan herinneren: binnen 10 minuten bultjes) maar ook voor nikkel in eten (de volgende dag bultjes op mijn wangen, die had ik dus vaak), en dat juist veel voor vegetarische mensen belangrijke producten nikkelbommen blijken te zijn (o.a. bonen, peulvruchten, linzen, kikkererwten, soja: deze dingen at ik altijd al met lange tanden, als ik ze al at, kennelijk had ik al een natuurlijke afkeer), was het voor mij ineens helder: het vegetarisme is kennelijk niet voor mij weggelegd. Ik besloot te stoppen met me schuldig voelen over vlees eten en ik besloot bovendien het een kans te geven, zoveel mogelijk met ‘goed/eerlijk vlees’. De volgende dag was ik er zenuwachtig van! Die avond zou het gebeuren…. ik moest over een enorme drempel heen, maar ik deed het, en mijn eerste gehaktbal was heerlijk, een paar dagen later de eerste biefstuk (van mijn leven) nog veel lekkerder. Mijn collega’s overtuigden me dat het roodachtige sap op mijn bord een dressing was en geen vleessap, en ik smikkelde het stuk vlees op mijn bord in een rotgang op, likte bijna mijn vingers af. Echt waar! Een grote openbaring. En het grootste pluspunt daarvan: sindsdien heb ik geen vitaminetekorten meer gehad…. en voel ik me vitaler dan toen ik dacht dat het ‘prima’ ging met me. Ik ben er enorm blij mee! Dus… Tja. Per saldo denk ik dat regel 1 voor mij toch niet echt geldt. Bovendien: ik eet (denk ik) minder vlees dan gemiddeld, en ik denk dat ze het landelijk gemiddelde als uitgangspunt hebben genomen bij deze regel. In NL eet een mens gemiddeld ongeveer 70 kg vlees per jaar, al verschillen de cijfers per bron. Mijn eigen hoeve hoeveelheid vlees kan ik nog niet inschatten, maar ik denk dat dat minder is (in ieder geval wil ik dat graag denken). En ik eet, mede dankzij de lekkere holland-bio-groentetas (vitatas) eigenlijk altijd veel groente. Dus misschien kan ik gewoon concluderen dat regel 1 bij mij wel goed zit?! Toch? 🙂 hoera!

2. Minder suiker – Meer fruit:

Over deze kan ik voor mezelf vrij kort zijn 🙂 Sinds de maand ‘afzien van (geraffineerd) suiker’ eet ik nauwelijks nog suiker. Ik zou het liefst zeggen ‘sindsdien eet ik geen suiker meer’, maar dat is bijna onmogelijk zoals ik al schreef in deze blogpost over “Mijn agressie en suiker”. In de praktijk eet ik in ieder geval geen snoep, koek, taart. Ik eet qua chocola alleen Lovechoc (lekkerrrr!!!!). Ik krijg wel suiker binnen via hartige dingen als een paar chipjes of als ergens een sausje bij zit (thuis heb ik suikervrije sausjes, ook zonder chemische suikervervangers). Op vakantie heb ik wel eens gekookt met blikjes groente, ook daarin zit een klein beetje suiker, en in veel brood natuurlijk ook. (Ik zeg hier ‘natuurlijk’ omdat ik weet dat het zo is, niet omdat ik het ‘logisch’ of ‘normaal’ vind, want het hoeft namelijk niet aan deze producten toegevoegd te worden.) Met andere woorden, ik doe ongeveer ‘90% geen geraffineerde suikers/10% wel geraffineerde suikers’ om de verhouding aan te geven. Die 10% is vooral uit gemakzucht. Helaas pindakaas (in pindakaas (van Calvé) zitten trouwens alleen van nature aanwezige suikers).
Dus voor mij zit het ‘minder suiker’ deel wel goed. Nu nog het ‘meer fruit’ deel. Ik weet niet hoe ik het moet lezen: meer fruit dan suiker, meer fruit dan de gemiddelde Nederlander (of de gemiddelde aardbewoner) of meer fruit dan ik eerst at?? Bij vlees ben ik uitgegaan van het landelijk gemiddelde, omdat ik door mijn vegetarische verleden geen duidelijk referentiekader aan mezelf had. Voor fruit vergelijk ik mijn eigen gemiddelde (nauwelijks 1 stuk fruit per dag, of telt gedroogd fruit ook mee? In dat laatste geval ruim 1 stuk fruit per dag, aangezien ik dol ben op gedroogde mango en appel en dat meerdere malen per week snoep/snack). Het Voedingscentrum adviseert 2 stuks fruit per dag, voedingscentra van een aantal andere landen adviseren 3 stuks fruit per dag.  Daar zit ik dus sowieso onder. Hier valt dus winst te halen. Behalve wanneer met dit punt bedoeld wordt: meer suiker uit fruit (fructose) dan geraffineerd suiker, dan scoor ik glansrijk hoog op dit punt! 🙂 Voor de zekerheid ga ik toch mijn fruitgedrag maar eens aanpassen. (Dat is sowieso een van de komende ‘uitdagingen’) om te kijken of dat invloed heeft op mijn gezondheid, als ik het pictogram mag geloven wel 🙂

3. Minder met de auto – Meer lopen:

Hier kan ik nog korter over zijn dan over suiker (dat werd namelijk onverwachts toch nog een lang stukje :-)). Namelijk: check!! Afgezien van vakantie (zojuist een maand rondgereisd met campertje) zit ik bijna nooit in een auto. In Amsterdam is het ook niet per se een voordeel om met de auto van A naar B te gaan. Eerst is er heel veel drukte en hectiek, met trams, fietsers, andere auto’s, getoeter, toeristen die het onderscheid stoep-straat niet kunnen maken en Amsterdammers die vinden dat de straat van hen is – daarna moet je nog een parkeerplek vinden (dat levert vervolgens wel weer een aardig wandelingetje op). Dus autorijden doe ik bijna alleen wanneer ik ergens buiten Amsterdam wil geraken, lange afstanden (zoals Assen, Bovensmilde en Groningen) of plaatsen die niet (handig) met de trein vanuit Amsterdam te bereiken zijn (zoals Leerdam en Rumpt) 🙂 Dus autorijden doe ik niet veel, minder autorijden vind ik daarom niet logisch of handig of nodig.
En lopen doe ik veel en graag. Lopen naar Paradiso of de Melkweg bijvoorbeeld (is maar een klein kwartiertje, maar toch) en eenmaal binnen loop ik soms ook nog heen&weer naar de bar. 🙂 Haha!! Nee zonder gekheid: ik loop heel veel, ik bereik mijn bestemming als het even kan het liefst te voet. Als ik de tijd heb loop ik zo een uur om ergens te komen. Ook wandel ik regelmatig om het wandelen. Dus ook deze zit wel goed. Komende maand zelfs nog beter, want de volgende ‘uitdaging’ is ‘minimaal 2 uur per dag bewegen’, deze start 1 juli.

4. Minder piekeren – Meer slapen:

Hmm. Ik ben best gezegend met fijne slaapgewoontes. Vind ik zelf dan: ik heb niet al te veel slaap nodig en ik heb vrijwel nooit last van piekernachten. Ik ben een avondmens (of misschien wel nachtmens) pur sang, hoe later hoe energieker. Fijn vind ik dat! Alleen denk ik daar ’s ochtends vroeg soms anders over… :s Wat me wel opvalt: als ik eens een keer ’s nachts lig te piekeren, en daardoor te weinig slaap, ben ik de dag daarna ontzettend moe. Terwijl ik, als ik een nacht te laat naar bed ga doordat ik iets leuks aan het doen was, helemaal niet zoveel extra moe ben de dag daarna!! Mijn conclusie is dus eigenlijk: die moeheid komt niet zo zeer door een nacht wat minder slaap, maar door minder slaap vanwege piekeren. Of misschien zelfs wel alleen door het piekeren. Maarja, ik kan die conclusie natuurlijk niet hardmaken, ik heb er geen onderzoek naar gedaan. Maar bij mij werkt het wel zo!

Meer slapen vind ik lastig. Ik heb wel eens geprobeerd extra vroeg naar bed te gaan. Met als gevolg dat ik met wijd open ogen naar het plafond lag te staren en me na een tijdje verveelde. Of toch ging piekeren, als er iets te piekeren viel. Of toch maar weer uit bed ging om nog even iets anders te doen. Tsja… ik weet dus niet zo goed wat ik met regel 4 aan moet. Misschien gewoon concluderen dat ik tevreden ben met mijn slaapgedrag?! En daaruit concluderen dat mijn slaapgedrag prima is?

5. Minder boosheid – Meer lachen:

Haha! Nou, ik ben niet snel boos. En als ik boos ben floept het er bij mij altijd zo uit. Het lukt me nauwelijks eventuele boosheid verborgen te houden en/of daar zie ik het nut niet van in. Eventuele boosheid moet er direct uit, al lukt het me ook wel dat uit te stellen als dat handiger is, maar liever niet 🙂 Er komt op die momenten nog net geen stoom uit mijn oren of neusgaten, maar dat ligt denk ik meer aan de evolutie dan aan mijn gevoel. Voordeel is: zodra het er uit is, is het weg. Verdwenen, vervlogen. Daarna ben ik weer de enthousiaste Fardoe-zelve. Voor de duidelijkheid: die boosheid gebeurt slechts zeer zelden, als ik bijvoorbeeld vind dat ik echt herhaaldelijk oneerlijk ben behandeld of iemand me echt willens en wetens heeft gekwetst. Ik ben blij dat dit niet heel vaak voorgekomen is. De meeste mensen hebben mij dus nooit boos meegemaakt en zullen bovenstaande beeld van een vlammende draak dan ook niet herkennen 🙂 gelukkig maar!

Over het algemeen ben ik blij, enthousiast en vrolijk. Daar voel ik me net zo gezegend mee als met mijn slaapgewoonten. 🙂 Ik ben zo iemand die al blij wordt van een kuikentje, en daar vervolgens nog een hele middag blij van kan blijven. (sinds ik vlees eet ben ik wel benieuwd hoe kuikentjes smaken, maar dat terzijde, tot nu toe vind ik ze gewoon heel lief en zacht en heeeel schattig!). Van goede muziek krijg ik soms zelfs een redelijk euforisch gevoel dat ook veel blijheid oplevert. Van een picknick met vrienden in het park heb ik minimaal 3 dagen voorpret & minimaal 3 dagen napret. Hun bijnaam voor mij is dan ook: ‘Jippie’! Haha! Ik word er al vrolijk van als ik dit opschrijf 🙂 Laat de zomer maar beginnen! Ook regel 5 zit voor mij wel goed dus 🙂 !

Conclusie:

Alles langs de lat leggend zou ik dus het volgende kunnen doen om (nog) gezonder te worden: meer fruit, nog meer lopen, meer nachtrust. Het toeval is dat deze alle drie binnenkort in een nieuwe uitdaging aan bod zullen komen. Ik ben benieuwd! Baat het niet, dan schaadt het in dit geval vast ook niet 🙂 !